Waarom moet ik zo vaak schrijven over verdriet zegt dit iets van mezelf?
Mijn man vertelde gekscherend aan de buurvrouw ik neem al 14 dagen mijn medicijnen niet en ze heeft het niet door ik zei vandaar die stoute mond de laatste tijdnhij flirte lustig verder met haar kopje koffie buurvrouw grijnzend naar mij,huilend belde ik de dokter niks is zo gevaarlijk zxare antidepressiva plots te stoppen,elke nacht dromm ik en schiet ik wakker hoe hij mij van de trap duwt en ik niet meer slapen kan.
Dan is er nog mijn dochter met tyrese en brandon ze kwamen vandaag logeren maar in haar psychose gaat dit niet door de kinderen zitten een hele dag in de opvang.Ik kocht haar een leuk kleedje en t-shirt en cade
autjes voor Brandon zijn verjaardag morgen maar ze wil niemand zien ze zit in een donkere periode,zij heeft echt de zon en licht nodig ik
vraag me af ben ik de enige met zo een kind zelfmoord schuilt terug achter de hoek,vreslijk en ik voel me zo machetloos en verdrietig.
Ik durf niet altijd te schrijven ik lijk wel een oude zeur maar met wie moet ik praten?
fijn dat je luisterde
martine