graag had ik jullie eens mijn vasstellingen over vertrouwen gedeeld.

Er werken op dit moment drie verpleegsters,een chauffeur en twee

poetsvrouwen voor mij neen ik ben niet van adel maar die kreeg

ik toegewezen na mijn hersenbloeding en reuma.

De regels van mijn kant ik leg uit hoe ik het graag wil en waar ze

alles kunnen vinden er is altijd soep en koffie.Daarna trek ik me

terug en naar het einde toe kom ik terug in de hoop alles ok.

De eerste die me bedroog kwam een uur te laat na een tijdje begon

met haar ontbijt en mijn koelkast open te maken voor wat lekkers

die tijd had ik 75mg orfine dus je weet niet veel van de wereld op

een dag heb ik haat verast door in de living te gaan liggen ze sprong

heel hoog en kort daarna moest ik haar ontslaan.

Nog eentje vroeg me huishoudgeld voor de hele week,ze stelde haar

menu op en s'anderendaags weg met de noordezon.

Nog een ander kon liegen dat de molens draaiden en daarbij dronk

ze heel erg,ze had ongevallen die er niet waren enz.

Nog een ander zou je de mond met zeep hebben gespoeld wat

een vieze taal en wat een grof geweld,mijn man had er schrik van

en dat wil wat zeggen hoor.

Nu dacht ik een goedje te hebben,maar na zes maanden getoest

twee uurtjes teveel betaald was geen probleem voor haar vriendelijk

gevraagd haar ueren op te schrijven en zels als ik slaap goeiendag

te zeggen rood hoofd maar weet dat ik dus wel oplet.

Ik heb opvrijdag een marokaantje moslimmeisje en die is echt te

vertrouwen toen ze alleen in huis was omdat ik naar het ziekenhuis

moest had ze meer gedaan dan anders nog effen een srijkje erbij

eindelijk iemand te vertrouwen.

Van mezelf moet ik zeggen dat ik nooit uren heb gepikt,ik zou het

niet durven,het verbaasd me dan ook die houding van laat dat mens

maar lekker slapen ik ben ervandoor.

Zou de lent nu echt nabij zijn? ik verlang zo naar dat geel bolleke.

Fijn weekend