graag had ik jullie eens mijn vasstellingen over vertrouwen gedeeld.
Er werken op dit moment drie verpleegsters,een chauffeur en twee
poetsvrouwen voor mij neen ik ben niet van adel maar die kreeg
ik toegewezen na mijn hersenbloeding en reuma.
De regels van mijn kant ik leg uit hoe ik het graag wil en waar ze
alles kunnen vinden er is altijd soep en koffie.Daarna trek ik me
terug en naar het einde toe kom ik terug in de hoop alles ok.
De eerste die me bedroog kwam een uur te laat na een tijdje begon
met haar ontbijt en mijn koelkast open te maken voor wat lekkers
die tijd had ik 75mg orfine dus je weet niet veel van de wereld op
een dag heb ik haat verast door in de living te gaan liggen ze sprong
heel hoog en kort daarna moest ik haar ontslaan.
Nog eentje vroeg me huishoudgeld voor de hele week,ze stelde haar
menu op en s'anderendaags weg met de noordezon.
Nog een ander kon liegen dat de molens draaiden en daarbij dronk
ze heel erg,ze had ongevallen die er niet waren enz.
Nog een ander zou je de mond met zeep hebben gespoeld wat
een vieze taal en wat een grof geweld,mijn man had er schrik van
en dat wil wat zeggen hoor.
Nu dacht ik een goedje te hebben,maar na zes maanden getoest
twee uurtjes teveel betaald was geen probleem voor haar vriendelijk
gevraagd haar ueren op te schrijven en zels als ik slaap goeiendag
te zeggen rood hoofd maar weet dat ik dus wel oplet.
Ik heb opvrijdag een marokaantje moslimmeisje en die is echt te
vertrouwen toen ze alleen in huis was omdat ik naar het ziekenhuis
moest had ze meer gedaan dan anders nog effen een srijkje erbij
eindelijk iemand te vertrouwen.
Van mezelf moet ik zeggen dat ik nooit uren heb gepikt,ik zou het
niet durven,het verbaasd me dan ook die houding van laat dat mens
maar lekker slapen ik ben ervandoor.
Zou de lent nu echt nabij zijn? ik verlang zo naar dat geel bolleke.
Fijn weekend